رونمایی از سردیس سردار شهید یوسف سجودی در بابل

به نام خدا
بندی را می کِشی،
پرده ای می افتد!
مجسمه ای هویدا می شود.
مجسمه ای که می خواهد تجسم کسی در جسم و جان باشد.
چه سخت است جسم کسی را تراشیدن و یا به قالب سپردن . . اما پیکر تراش_ هستی، آلاله های سرخ را خمیر کرد و تفتید و از روح خود در آن دمید و شد، یوسف!
یوسف زیبا صورت و زیبا سیرت، که آنچه همه خوبان دارند در وجودش جمع آمد.
یوسف صفات الهی را با تمسک به ایصال الی المطلوب به وجود خویش کشاند و خداصفت شد.
در نخستین مواجهه با شهید یوسف سجودی، آنچه که می دیدی شکوفه های لبخند و مهربانی بود.
شیرینی نگاهش آغوش رحمتی برای دوستان بود و در این نگاه مهرورزانه اش می شد ترنم کرد و به یاد آورد كونوا دعاء الناس بغير السنتكم.
مرام پهلوانی اش در ورزش، او را مدار ارزش و ارزش های الهی و انسانی ساخته بود. اینگونه بود که پروانه ها شهرمان به گرد او جمع شده و لبیک گوی دعوتش در حضور در جبهه های نبرد حق علیه باطل بودند.
ممارت در خواندن قرآن، این وحی نامه خواندنی، اشکهایش را ثابت کرده و او را تا ثریا به پرواز درآورد و این شد که یوسف شهید نگاهش، دستهایش، گامهایش و. و اندیشه اش الهی شد.
سلوک الهی او، او را به من الحق الی الخلق رهین ساخت و این بود که در متن مردم، مردم را به خدا و جهاد در راه خدا با عمل خود فرا می خواند.
حال، برای حال دل خود می خواهیم تجسمی از او را به نظاره بنشینیم و در میدانی به طوف_ وجودش طواف کنیم و اجابت دعوتش کنیم.
بگوئیم: می خواهیم آن همه صفات زیبایت ، تو را به تمنا، به وجود خویش بگشانیم، کمک مان کن.
فرمانده!
کمک کن تا ذره ای از صفات بارز تو در جان ما راه یابد و ما هم الهی شویم.
یکشنبه هفتم مهرماه یکهزار و سیصد و نود و هشت راس ساعت . صبح در میدان فرمانده محوری استان، شهید جاوید الاثر یوسف سجودی گرد هم می آئیم.

خانواده فرمانده شهید یوسف سجودی

متن فوق بمناسبت رونمایی از سردیس سردار شهید سجودی در بابل و توسط آقای محسن سجودی (برادرزاده شهید سجودی) برای این وبلاگ فرستاده شده که در وبلاگ قرار داده می شود.